linią horyzontu

zaznaczasz się w nas linią horyzontu
rysujesz ponad głowami miast
zaspanym rankiem w przestrzeń nieba

wydaje się że płoniesz
drzewo sobą zajmujesz
przenikasz w przestrzeń pokoju
odbijasz się od ściany

łykiem herbaty i palcami dłoni
próbuję schwytać
zatrzymać

ale ty sobą zajmujesz więcej niż dłoń
rozbijasz ciemność nocy

jesteś czymś więcej niż światłem
zapowiedzią dnia
w nim trwasz

schowany w nocy
czekam

klik