mały listek

w pół drogi

zawieszony między niebem a ziemią

malutką cieniutką niteczką

wiszę

kołyszę

zgadzam się na wszystko

zdany na każdy lekki podmuch

lub szarpanie

i choć nie wybrałem sobie miejsca

i tęsknię za szmerem gałęzi drzewa

- mojego domu

czekam

opadam i podnoszę się

dygoczę

wiem że moją siłą jest uległość

zbyt lekki by się gdziekolwiek zadomowić

i choć czasem kasłam od deszczu

i rumienię się od słońca

wobec niewidzialnej tajemniczej nitki

która podtrzymuje moje życie

oddycham

czyli jestem

mały listek na wietrze

między słowami